Verslag WVA Clubkampioenschappen, zondag 14 augustus 2022

Verslag WVA Clubkampioenschappen, zondag 14 augustus 2022 door Rob Bohte.

Het peloton staat om 13.30 aan de start en telt bijna 50 renners. De eerste ronde die we rijden, is eigenlijk het belangrijkste, een neutrale ronde voorafgegaan door 1 minuut stilte ter nagedachtenis aan Andre Demeulenaere die gisteren, zaterdag de 13e is overleden! Hoe groot dit verdriet is laat zich niet in woorden beschrijven. Echter, ook bij de WVA geldt, de koers gaat door en Andre dacht daar zeker en vast net zo over.

Tropische omstandigheden kenmerken dit CK, het asfalt lijkt her en der op een soort zwart moeras, sompig en plakkend. De lucht is onaangenaam warm; zo moet een bitterbal zich in de airfryer voelen. In elke categorie is een kampioenstrui te verdienen: Dames, 60+, 50+, 40+ en 40-. Vanwege de hitte geldt een hitteprotocol, na 45 minuten starten de afsprintprocedures. Wat nu volgt is een verslag uit koers van een 60+er (en zal dus details van de laatste ronden van de ‘jongere’ categorieën missen).

Ik tel twaalf gele nummers, dat is dus bijna 1/3 van het peloton en daar zitten een paar hardrijders tussen maar ook notoire linkmiegels, sprinters dus. Lui die je niet in je wiel wenst te hebben aan het eind van de koers. Het plan is voorheen in graniet gebeiteld…op tijd ontsnappen en het liefst zonder dit soort renner. Het voordeel van een CK is dat de kwaliteiten van de meeste renners in het peloton bekend zijn en bijkomend dat alle categorieën door elkaar rijden. Je weet wie wel en wie niet hard kan en wil doorrijden, attent reageren dus als een witte en/ of zwarte nummers het op hun heupen krijgen.

Het asfalt lijkt her en der op een soort zwart moeras

Na een paar schermutselingen denk ik dat het begin van een ontsnapping in wording is, als alles meezit. Net na het viaduct stampt Koen Polder(40-), introductie is overbodig maar in dit kader is vermelding van al jaren ongenaakbaar CK in zijn categorie toch een geinig feitje, stevig door. Ik spring in het wiel en Koen versnelt gestaag door. In de bocht neem ik over en als ik weer vrij snel afgeef, kijk ik wat de schade is. Christiaan van Dokkum (40+), kan keihard doorrijden en heeft net als ik niks op met linkmichiels, is erbij en daarachter een gat van 100 meter leegte. Ik draai twee keer mee en voel dat deze heren toch een maatje of wat te groot zijn. Hopelijk komen er dus snel wat renners bij. We, ZE, rijden hard door en zowel Koen als Christiaan gedogen me als ik ‘tussen’ roep; waar blijven die renners uit de achtergrond nu toch? Een ronde later zie ik dat een paar renners zich hebben losgemaakt uit het peloton…opschieten heren. 

Koen en Christiaan doen het meeste werk

Binnen een ronde zijn drie renners ‘aangeschoven’, Terminator Ello (50+) begroet ik van harte, Wouter Smaling (40-) kan ook hard doorrijden en de 3e ken ik niet, Egon Nanninga (40+) lees ik later in de uitslag; is dit wel of niet een soort van linkmichiel? Koen en Christiaan doen het meeste werk samen met Ello. Wouter is nog niet in topvorm en Egon draait niet continu mee, kan ie niet of wil ie niet??? Na een minuut of tien is het duidelijk dat we uit de greep van het peloton blijven. De voorsprong loopt of van 40, naar 50 seconden en al snel hebben we meer dan 1 minuut, terwijl Koen en co niet vol doorkarren.

Na 45 minuten zie ik het verlossende gele bordje hangen met een dikke 2 erop. De mannen waarmee ik in de kopgroep zit feliciteren me alvast en na de bel voor de laatste ronde rijd ik nog voor de vorm mee om me vervolgens af te laten zakken en solo de finish te passeren. Kortom missie geslaagd. 

Twee ronden later komt Ello als nieuwe CK 50+ solo over de streep. Het duel voor CK 40+ wordt door Egon gewonnen, dus toch meer linkmiechel of kan hij niet beter en perst uit zijn tenen er een splijtende sprint uit; Christiaan wordt dus tweede. Koen maakt zijn status weer waar, de nieuwe CK 40- met Wouter op een mooie tweede plek.

De uitslag per categorie:
Dames: 1e Bianca van de Hoek
60+: 1e Rob Bohte, 2e Bernard Schaap en 3e Jeroen Bosman
50+: 1e Ello van Gelderen, 2e Marco Postma en 3e Maurice de Bruijn
40+: 1e Egon Nanninga, 2e Christiaan van Dokkum en 3e Frank Nederveen
40-: 1e Koen Polder, 2e Wouter Smaling en 3e Tim Boudri.

Mooie Foto’s van de koers via deze link gemaakt door Kristel.

Na de ceremonie nog een moment voor Andre. Met het glas van Andre en een flesje Westmalle triple ernaast, staat een kern van WVA-vrijwilligers, met geheven glas te proosten op de man die van onschatbare waarde is geweest voor de club. Het is nog lang gepast onrustig gebleven in en rond het clubhuis.