VERSLAG tiende RECHTE – KROMME STUREN KOERS OP SLOTEN DOOR HANS LEIJNSE
Zaterdag 18 december, 10e laatste Rechte en Kromme sturen wedstrijd van dit jaar
Een paar weken terug stel ik Ed de vraag of het parcours ook wel eens anders om gereden is. Zijn antwoord, “ja natuurlijk, doe ik elk jaar wel een keer als verrassing”. Vandaar de laatste keer dit jaar een rondje de andere kant op.
De grote vraag boven deze zaterdag competitie blijft. Waarom zien we elke week nieuwe gezichten aan de start maar blijft het vaak bij 1 keer? Is het parcours te lastig? Is men niet geïnteresseerd in, of bang voor competitie? Werkte het weer niet mee en is daardoor de ondergrond te modderig? Of zijn er te veel zaterdag cross evenementen voor te weinig echt geïnteresseerden? Eenvoudige vragen maar niet direct te beantwoorden. Volgend jaar gaan we het zeker weer organiseren en over bovenstaande items gaan we ook zeker nadenken en wat mee doen.
Aan de start stonden 132 coureurs met 65 unieke deelnemers
We hebben 10 zaterdagen gereden. Aan de start stonden 132 coureurs met 65 unieke deelnemers. Geen aantallen zoals WVA gewend is op de zomerse zaterdagen. Feit is wel dat deze deelnemers veel lol hebben gehad, goed hebben getraind en technisch zijn verbeterd.
Andere kant om dus, voor mij persoonlijk leek het rondje beter te sturen en rolde het op veel stukken lekker door. Het kan natuurlijk suggestie zijn maar ik was zeker niet de enige die dit opmerkte. De vorige week, in zeer natte omstandigheden, verreden ACC had duidelijk zijn sporen nagelaten. Maar als je in tegengestelde richting rijdt lopen de lijnen toch anders. Men had nauwelijks last van de aan gort gereden ondergrond.
De conditie nemen we mee naar het voorjaar
De afgelopen weken heb ik mijzelf regelmatig afgevraagd waar ik meer lol aan beleefde het fietsen of het schrijven van deze stukjes. Humor, hier en daar een bedoelde steek onderwater en een beetje plagen (sorry Gijs) dat waren de motieven van mijn armzalig proza. De wedstrijd zelf, vaak stond ik met een flink portie tegenzin aan de start. Wonderlijk, ergens in de derde ronde veranderde dat meestal in een tevreden gevoel, ondanks dat ik regelmatig de laatste in koers was. Een sterk verbeterde techniek en een intensiteit die je jezelf niet makkelijk in training oplegt zijn daar natuurlijk de redenen voor. Mijn hartslag grafieken toonden een uur waarden tussen sub- en maximaal aan. De conditie nemen we mee naar het voorjaar en de techniek verbeteringen zullen voor minder valpartijen op de landelijke trails zorgen.
Ondanks dat de wedstrijdjes een puur training karakter hebben vond het bestuur het belangrijk dat er een beloning zou komen voor de regelmatige deelnemers. Die regelmaat zorgt er vanzelfsprekend voor dat de vaak starters vanzelfsprekend hoog in het klassement staan. Voor de winnaars een dure fles bubbeltjes wijn en voor de eerste drie een envelopje zoals de renners van WVA normaal gewend zijn.
Mogelijk kan het kampioenschap van Amsterdam voor MTB’s op 16 januari wel doorgaan
Door de Lock down zal het waarschijnlijk niet eerder dan half januari mogelijk zijn om weer gezamelijk op het Cross parcours rond te rijden. Voor de oliebollen cross en de diverse clubkampioenschappen wordt naar alternatieven onderzocht, als tijdrit rijden of verschuiven. De betreffende besturen gaan nog in beraad. Mogelijk kan het kampioenschap van Amsterdam voor MTB’s op 16 januari wel doorgaan. Veel is op dit gebied nog ongewis. Het door WVA uitgezette offroad parcours zal in ieder geval tot eind januari in zijn huidige omvang gewoon blijven staan. Het parcours is voor iedereen individueel te gebruiken voor trainingsdoeleinden mits men zich aan de geldende Corona beperkingen houdt.
Dank aan alle vrijwilligers van de WVA die de kromme en rechte sturen wedstrijden mogelijk hebben gemaakt.
Rest mij alle lezers te bedanken voor hun aandacht en commentaar.
Rustige feestdagen en een sportief 2022 gewenst.
Hans Leijnse
