Bij onze club klopt het Amsterdamse wielerhart

Verslag eerste Rechte – Kromme sturen koers op Sloten door Hans Leijnse

De bladeren beginnen te verkleuren en dat betekent veldrijden en mountainbiken. Vorig jaar tijdens de lock-down heeft de WVA een permanent parcours gerealiseerd en hier is toen bijna dagelijks door veel mensen uit de regio gebruik van gemaakt.
Dit jaar hebben de vrijwilligers van WVA weer een leuk rondje uitgezet.
Maar naast trainen wordt er nu ook elke zaterdag middag gestreden op het off-road parkoers.
In de regio zijn er veel initiatieven voor de competitief ingestelde coureurs zoals bijvoorbeeld de ACC. Bij de WVA, op het ideale zaterdagmiddag tijdstip willen we het anders doen. Wel de strijd met elkaar aangaan maar winnen en klassement zijn bijzaak. Hoofddoel is gezelligheid en trainen. Het parcours heeft geen uitdagende hindernissen en is speciaal ontworpen met de beginnende off-road rijder in gedachte.
Afgelopen zaterdag was de eerste keer.

Voor de niet wetende lezer beschrijf ik eerst het rondje met een paar opvallende namen.

Vanaf de start gaan we over het asfalt op weg naar Het Zigzag veld, een stukje ruw terrein met veel bochten en hobbels van een bedenkelijke kwaliteit. Zelfs de polsen van een stevige bouwvakker hebben het hier zwaar.
Vervolgens krijgen we Het Talud, in voorgaande jaren was het steile stukje omhoog alleen fiets baar voor de sterkere onder ons. Dit jaar een wat minder progressief oplopend klimmetje. Voor iedereen goed te doen.
We steken het asfalt over en komen op Het Bossepad sinds dit jaar zelfs zo genoemd in officiële gemeente stukken. Zo zie je maar als je lang genoeg vrijwilliger bent word je vanzelf onsterfelijk. Na het Bossepad De bult en De dijk beiden niet al te technisch maar goed voor de hoogte meters.

met ontzag gesproken werd over Club house Hill

De grote hoop zand naast het clubhuis wordt van alle kanten beklommen waarbij er door de Engelstalige deelnemers met ontzag gesproken werd over Club house Hill, inderdaad een pokke klimmetje door veel deelnemers te voet genomen. Het is trouwens wel een pretentieuze naam voor een stukkie parcours van 10 meter.
Achter het clubhuis langs gaan we op weg naar De Boslus. Als de weerkaarten maar een druppie regen aangeven wordt het daar een moeras. Het is maar goed dat Hans er 6 kruiwagens zand in gegooid heeft anders waren hulpverleners nog weken aan het dreggen geweest naar vermiste deelnemers.
We fietsen verder naar de hoek bij de woonboten en gaan langs Het bos met potentie, een onontgonnen stuk groen waar de parcoursbouwers nog niet aan durfde te beginnen, het schijnt dat “de wolf” daar gezien is.
Vanaf hier wordt het fietsen gedoogd, het ECO-traject, een stukje grond waar veel discussie over is. Het is gereserveerd voor salamanders en kikkers. Maar de enige modderkruipers die we daar gezien hebben waren de deelnemers met verkeerde bandenspanning.
Na het eco-traject komen we bij Het verre bos niet te verwarren met het enge bos uit de fabeltjeskrant. De mountainbikers voelen zich hier in hun element ,een stukje parcours met een echt single-track gevoel.
We steken weer het asfalt over en gaan langzaam aan op weg naar de finish. Net als je aan een eindsprint begint te denken wordt je ritme danig verstoord door een stuk of drie boomstronken midden over de weg. Wie dat bedacht heeft…..?
Attentie !! in de laatste meters van het rondje word je door de parcours bouwers door het in verval geraakte Pishok geleid. Alle stuurmanskunst is nodig om daar niet tegen de geel gekleurde wanden te geraken.
En eindelijk is daar dan de finish, even bijkomen op het asfalt.

De koers tijd van 40 minuten plus 1 ronde komt uiteindelijk neer op 5 rondjes totaal. Mijn Strava analyse liet zien dat mijn hartslag zich tussen sub maximaal en maximaal heeft bevonden Een trainingsbelasting die je niet snel op zelfstandige basis aan je zelf zult opleggen.
Kortom een top training en een gezellige zeer geslaagde middag.

Tot volgende week zaterdag 14:00

Oh en natuurlijk de uitslag van de eerste wedstrijd. KLIK
We houden een klassement bij met zeer interessante prijzen aan het eind van het seizoen.

De fotograven van dienst, hadden deze week andere bezigheden, volgende week herkansing.

Koers en parcours mogelijk gemaakt door:
WVA, Annelies, Ello, Jan, Peter, Gijs, Koos, Han, Jos, Ed en Hans