Verslag derde Rechte – Kromme sturen koers op Sloten door Hans Leijnse
Glad ⇒ Gladder ⇒⇒ Sloten
Soms zijn er van die dagen dat je beter in je bed kan blijven. Afgelopen zaterdag was zo’n dag. Na een prachtige week vol zonneschijn begon het vrijdag te regenen, pas zaterdag laat in de middag is het weer droog geworden.
Wat deze zondvloed voor het off-road parcours doet, laat zich raden. Veel potentiële deelnemers hadden helemaal geen vraagtekens, die bleven gewoon lekker thuis. Gelijk hadden ze.
Na de zeer succesvolle en drukbezochte ACC cross van afgelopen zondag stond er werkelijk geen grasspriet meer over eind. Tenminste dat zou de niet wetende bezoeker ergens deze week kunnen denken.
De waarheid is dat het hele Sloten complex de afgelopen week gemaaid moest worden. De hele santenkraam is onmiddellijk na de ACC van zondag afgebroken en in no time woensdag door een select vrijwilligers gezelschap van WVA weer opgebouwd. Veel hulde en nog veel meer complimenten voor deze leden.
De parcours bouwers hebben direct de nodige aanpassingen aangebracht. Ten eerste om niet ontgonnen terrein te openen, en ten tweede, het Bosse-pad is vervallen.
Het is een lang en ingewikkeld verhaal maar in het kort. De sportende hockey jeugd kan niet veilig genoeg over de Sloterweg fietsen en hiervoor is een oplossing gevonden. De jeugd wordt langs een stukje wielerparcours geleid. Om de wielrenners en de hockey jeugd niet te mengen wordt er een hekwerk langs het asfalt gemaakt. Het off-road parcours kan dus niet meer kruisen met het wegparcours. Hierdoor moet het Bossepad voor enige tijd wijken. Als er een definitieve herinrichting van de Sloterweg heeft plaatsgevonden vervalt dit fietspad waarschijnlijk weer.
De naamgever van het voorgaand genoemde pad is zijn titel als master parcours bouwer niet waard als hij niet iets moois van het nieuwe stukje zou weten te maken.
Het bleek dat we al jaren niet het hoogste punt van de bult over reden
Het hele zigzag veld wordt nu in eerste instantie rechts gepasseerd en we fietsen linea recta, de sloot volgend, naar Het Talud. We steken daarna het asfalt niet over en blijven aan dezelfde kant. Gelukkig komen we na een paar honderd meter toch nog het zigzagveld over, waarna we in de hoek het asfalt over steken om de bult op rijden. Het bleek dat we al jaren niet het hoogste punt van de bult over reden dus dat is dan vanaf heden ook opgelost.
In vorige verslagen sprak ik over het bos met potentie. We zijn er met snoeischaar, schoffel en kettingzaag doorheen gegaan en nu is dit een prachtig stukje single track geworden. We dubben nog wel over de naam van dit stukje parcours. Om de hobbyisten van de oeverlanden niet een verkeerde indruk te geven gaan we het woord potentie maar schrappen. Voor je het weet stikt het daar van de wandelaars met een andere belangstelling dan fietsen. Waarschijnlijk noemen we het in het vervolg gewoon Het Bos !! Maar we staan open voor suggesties.
Verder was het zaterdag 30 oktober gewoon GLAD met hoofdletters, zeker voor ondergetekende. Na 10 keer vallen ben ik maar gestopt met het tellen van die uitglijders zelfs te voet kon ik niet op de been blijven. De dikke banden van een MTB doen het in die slappe glibberige drek toch minder goed dan de speciale smalle cross bandjes. We proberen het positief te benaderen, slechter dan dit zal het niet worden. Gijs was deze keer goed bij de les en had clementie met die arme ploeteraars en vond 4 rondjes voor vandaag genoeg.
Wederom veel dank aan WVA en zijn vele vrijwilligers. Zondag alles afbreken en woensdag weer opbouwen. Ik geef het je te doen !!!!
