Koersverslag 40+ van 12 september 2015
Vandaag waren vele renners aan de buis gekluisterd om Dumoulin zijn rode trui te zien verdedigen, getuige het bescheiden peloton van slechts 43 man. De concurrentie in de 40+ categorie had ik zelf ingeschreven en bestond uit 7 man. Niet veel, maar op Kistemaker na was de top 5 van het 40+ klassement present.
Het was een koers van hollen en stilstaan. Vanaf het begin waren de nieuwelingen onrustig en waren er diverse ontsnappingspogingen van gele, rode en witte nummers. Mijn focus lag op de zwarte nummers dus ik droeg alleen mijn steentje bij aan het terughalen als er wat zwarts vooruit zat. Even leek de WVA NCK-ploeg zich voorin te groeperen, maar met renners uit drie verschillende categorieën in de ploeg en nog een uur te koersen geen goed plan. Dit los van het feit dat de rest gewoon kon aansluiten. Daarnaast had Tim Veldt zichzelf vandaag duidelijk als doel gesteld renners terug te halen dus zelf ontsnappen, als het al was gelukt, was ook geen goed plan. En zo kabbelde de koers voort, zakte het tempo soms tot 32 km/u en hadden we ook wat tijd om bij te praten in het peloton.
De finale was ‘business as usual’. Maar nadat geel eraf was kreeg (of misschien wel voor die tijd) kreeg Marcel Kamerling het op zijn heupen. Die nieuwe Cervelo van hem gaf hem vleugels en met bijna een minuut voorsprong pakte hij de winst bij de 50+. Jan de Nijs werd 2 en Karel Teeuwen 3. Toen was zwart aan beurt. Er werd de voorlaatste ronde zo gepokerd dat de witte nummers besloten de sur place niet af te wachten en het tempo flink op te voeren. Met een laatste ronde van 48 gemiddeld spleet de witte trein op het viaduct als een rits open en begon een lange sprint naar de finish. Vanuit een vierde positie zag ik dat er na de laatste bocht aan de binnenkant ruimte ontstond, maar die werd vakkundig dicht gereden door de rassprinter Maurice de Bruijn. Zonder te hoeven inhouden kon ik er nu rechts langs. Mijn ketting lag met dank aan de sprinttrein al op de 12 en had ik de vrije ruimte om de sprint vol af te maken. Een mooie 1e plaats was de beloning! Gert Dijkstra werd 2e en Ron Clowting 3e. Na de euforie gelijk Vuelta kijken in het clubhuis. Dumoulin lag 1.10 achter Aru…Gelukkig was het bier lekker 😉
