Koersrumoer van Zaterdag 22 augustus
Vandaag had uw verslaggever er zin an. Eerst met de trimmers 1 uurtje ‘freewheelen’, gevolgd door helpen bij het inschrijven licentiehouders, samen met Fransie van Rossum ( die staat zeer hoog in het klassement van de ‘inschrijvers’) en eindigen met de clubkoers om 15.00 ( ik wist dus exact welke 50+ concurrenten acte de présence gaven).
Eerst het verslag bij de trimmers. De opdracht van de coach – ikzelf in dit geval – lekker achterin mee peddelen. Het overzicht van het koersverloop is dus niet heel scherp, maar de benen moesten worden gespaard voor de koers van 15:00 uur. Na een minuutje of 30 brak het peloton in 2 grote groepen en de koers was gedaan, dacht ik. Tien minuten later zag ik vanuit de achterste linies het ‘koppeloton’ niet verder uitlopen, dat triggerde mij om eens in mijn peloton naar voren te kachelen en mede een achtervolgingsactie op touw te zetten. Met vallen een opstaan zette een groepje van een man of 8 een draaiwaaiertje in en we kwamen op zo’n 100 meter. Echter toen vergat men het principe van het ‘draaien’ en werd de waaier helemaal in de vernieling gereden. Het koppeloton reed weer van ons vandaan; tijd voor uw razende reporter om nog paar rondjes achterin te zitten, het uur volmakend en af te stappen ( gemiddeld 42,7 km/uur) om te vervolgen met eerder genoemde inschrijftaak. Ik heb het einde van de trimmers niet met eigen ogen kunnen aanschouwen: Jonkheer, Swart en Hoekstra werden 1,2 en 3 (de 2 groepen waren uiteindelijk weer grotendeels samengesmolten).
De inschrijving gedaan, de fiets op en daar ging het direct keihard, oef uw razende reporter moest even schakelen. DE concurrent voor mijn overall klassement 50+ was vandaag afwezig – zat lekker scheepjes bij SAIL te kijken naar ik vernam van Jacco J – dus ik moest extra alert zijn voor de puntjes. Was het devies bij de trimmers achterin rijden, bij de licentiehouders was het dus precies andersom. Er werd flink doorgetrapt en soms reden wat kleine groepjes weg, maar werden allen binnen 1 rondje weer ingerekend. Toch brak het regelmatig op het rechte eind bij de finish. Het was bal na zo’n 12 rondjes, uw inschrijvende reporter zat goed van voren toen het weer brak. Met een mannetje of 10 waren we weg, incluis 3 rode nummers. Erik Jan Bosch – rood nummer met als specialiteit Tijdrijden – sloot nog met een wit nummer wat later aan, dus dat was 12. Ook Thijs Al – net als Marcel Jacobs – zat in deze groep dus het zou hard gaan. Naast witte nummers ook twee zwarte nummers: Maurice de Bruijn en Gert Dijkstra. Uw Reporter kende al deze witte hardrijders niet zo bij naam; alleen Paultje Metzemakers van de WVA herkende ik. Daarentegen had ik wel oog voor de 4 rode nummers. Naast Erik Jan Bosch waren ook good old Max van Gaul! en Ruud Kluit in deze groep.
Na enkele rondjes hoorden we de speaker omroepen: 21 sec voorsprong. De volgende ronde 31 sec en nog 2 rondes later 1 minuut 41 dat kon niet fout gaan. In de tussenliggende tijd waren er 2 rode nummers afgewaaid (Max en Ruud) en waren er 5 of 7 witte nummers erbij gekomen. Het draaide lekker; hoewel de 2 zwarte nummers toch af en toe verstek lieten gaan (tja 2 sprinters).
Het peloton kwam in zicht en dat is altijd link voor het sprintgedoe. We, de 2 rode nummers hadden nog 1 ronde te gaan en we dubbelden bijna het peloton bij de bult. Ik zei tegen Erik Jan: “even wachten want we moeten niet tijdens de sprint in het peloton terecht komen”. Erik (werd 2) en ik wachtte en konden uiteindelijk ‘vrij’ sprinten; (Piet Kralt werd een ronde later 3e). De zwarte en witte nummers reden door en kwamen uiteindelijk wel in het peloton terecht dus dat werd een hectische sprint. Bij zwart won Maurice voor Gert, Rolf Hendriks werd 3. De witte mannen zagen Thijs Al winnen, Edwin van Beek werd 2 gevolgd door Paul Metzemakers. Volledigheidshalve de uitslag bij de dames: Rachelle van de Griek, Susan Hartog en Iris Siemons en de nieuwelingen: Ryan Ruijmgaard, Bouk de Roeck en Nadav Joosten.
De dag was nog niet voorbij want de kantine draaide overuren, vanwege het broeierige warme weer waren de renners dorstig, Cola is dan wel de hottest drank op WVA. Ed Bosse was vandaag chef-kantine en had alles verder onder controle. Nadat de rust was weergekeerd sloot de crew (Minne, André, Gijs, Paula, Ed en uw reporter) af met enige overpeinzingen onder genot van LUPUS en Westmalle vergezeld van ‘kopvlees’ amai. Uw reporter mocht als laatste man het terrein af (zoals de dag bij de trimmers begon eindigde hij ook) en sloot het complex. Het was een mooie (koers) dag geweest.
Nota bene: er was bij licentiehouders nog wel in het begin een kleine valpartij geweest maar zover ik weet geen ernstig letsel dan wel schade; de renners betrokken bij de val partij en erachter kregen ronde vergoeding en konden dus weer aansluiten bij peloton ( indien fysiek en materiaal dat toe lieten).