Kampioenschap van Amsterdam prooi voor Rob Bohte!

Met het hoofd in de wolken- de relatie met 2 Westmalles laat zich raden- overdenk ik deze voor mij gedenkwaardige dag. Hoe begon het vandaag eigenlijk, wat ging er aan vooraf? Om 07:15 wakker, wat staat er allemaal op de agenda, naast de bakker en de slager. Het Kampioenschap van Amsterdam 2017 bij de WVA, buiten kijf, en ook kijken naar 1 onderdeel van de Heineken. Mijn jongste zoon zit in een club8 van RIC en ik wil in ieder geval even gaan kijken (start 2500 meter om 11:30, dat moest lukken want het Kampioenschap van Amsterdam voor masters start om 13:15 uur). Het is gezellig druk bij het Kalfje en naar het roepen van Allez RIC en na de start rijd ik weer naar huis.

Om 12:45 meld ik me bij de inschrijftafel na eerst even met John Mens gesproken te hebben. Een ware klepper uit het verleden die sinds 2 jaar een andere liefde heeft, zij heet inderdaad niet Trek of Giant. John was en ik denk is nog steeds iemand die altijd doorrijdt, en daar zijn er meer van in het peloton, waarover later meer.

Met een rood nummer op het shirt bedank ik Paul van den Berg, hij heeft de EHBO dienst van me overgenomen en zonder hem had ik het spektakel van de kant moeten aanschouwen. Met mannen als Bart , Hans, René en Joop rijdt ik wat rondjes in. Ook mooiboy Lex Stolk, Marco Postma en Federico de Marco spreek ik nog even.

Om 13:15 schalt de stem van Hans van der Sloot, ja net als John Mens ook een ‘klepper uit het verleden” over het parcours, ik luister met een half oor, de koers is begonnen.

Om 13:15 schalt de stem van Hans van der Sloot, ja net als John Mens ook een ‘klepper uit het verleden” over het parcours, ik luister met een half oor, de koers is begonnen. De nodige uitlooppogingen worden teniet gedaan. Het is wel duidelijk dat Brian Burggraaf weer erg hard kan rijden. Halverwege koers is een groepje met o.a. Ello van Gelder, Hans Leijnse en Maurice de Bruin er vandoor. Brian rijdt bijna alleen het gat van een kilometer of zo dicht. Ik zat als 3e in dat wiel en ik zie 3digits %FTP op mijn schermpje, waarover later meer. Nadat deze groep het hoofd in de schoot heeft geworpen, blijft de zaak min of meer bij elkaar.

Nu rijden we bijna 1 uur en ik kijk of ik het rondenbord zie, jawel maar daar staat het getal 6 op. Verwarring, dat komt ervan als je bij de start niet goed luistert. Achter op het recht stuk vraag ik aan Frank Nijssen en Bart hoe dat zit; jawel straks zal de bel voor de 60+ klinken en dan om de 2 ronden afsprinten. Op dat moment zie ik Ello wegrijden naar een tweetal renners die 100 meter voor het peloton rijden. Hup jump naar het wiel van Ello, want die heeft al laten zien dat zijn benen goed zijn. Ik kijk achterom, niemand neemt ons serieus en we pakken meters. Nu rijden we met z’n vieren, Ello en Floris, 40-plussers en Jan Dik de Diesel Das, net las ik 50+. Ik denk na, zo zal de bel voor de 60+ klinken en de ervaring leert dat het spul dan direct stilvalt. Rijen dus, we hebben een goede kans.

De bel voor Jan Dik en mij klinkt, we rijden nog steeds met z’n vieren. Af en toe sputter ik wat en dat levert me de gevleugelde “ verwensing” van Ello op: “niet lullen maar rijden Rob”.

Ello rijdt het hardst en langst op kop, Dirk geeft ook flinke snokken en Floris rijdt ook lekker door. Uw razende reporter voelt de benen steeds sneller vollopen. Mijn schermpje noteert, 100- 120-130% FTP dat ga ik niet zo maar 5 ronden volhouden. Ik beroep mij zo nu en dan maar toch op het credo dat Bart van Breemen mij eens tijdens een NCK heeft bijgebracht: “tussen, tussen, tussen,… De bel voor Jan Dik en mij klinkt, we rijden nog steeds met z’n vieren. Af en toe sputter ik wat en dat levert me de gevleugelde “ verwensing” van Ello op: “niet lullen maar rijden Rob”.

We rijden aan het eind van het lange rechtte stuk achter, ik kijk over mijn schouder en zie het hongerige peloton nog ver achter ons. Dit gaat lukken, Ello en Floris rijden het stuk tot het viaduct door, ik rijd achter JD het viaduct af, ik kom voorlopig niet uit dat wiel. DJ gaat steeds harder rijden, ik in het wiel. Met nog 250 meter te gaan spring ik uit z’n wiel en versnel door, DJ gelooft het wel, ik win! Ello en Floris rijden door en worden twee ronden 1 en 2. Het verschil met Brian Burggraaf is 10 seconden, die wordt uiteindelijk 3.

De podiumplekken van de Masters zijn als volgt verdeeld:
60+: Rinus Cerfontain, Dinko Valerio en Piet Kralt
50+ Rob Bohte, Jan Dik den Das en Martin Hoefakker
40+ Ello van Gelderen, Floris van Overveld en Brian Burgraaf

Na felicitaties en wat grappen en grollen, spreek ik Hans Leijnse nog even. Wij hebben regelmatig discussies over het nut van gerichte trainingen. Ik ben een echte beta-man en kan uren grasduinen in allerlei data die mijn wattagemeter en hartslagmeter opslaan. Ik ga nu niet beweren dat dit de gegarandeerde sleutel tot succes is. Indien de lezer benieuwd dan wel nieuwsgierig naar trainingsdata is geworden, 1 hint: ROBIC.

Naast alle rennersleut nog even stil staan bij de fantastische vrijwilligers die dit allemaal weer mogelijk hebben gemaakt, zonder volledig te zijn: André , sommigen zeggen dat hij de ontdekker is van het Trappistengilde, alles wat wij van de WVA weten is dat hij pas na 4 Westmalles enigszins onzeker te been wordt, Paula zijn partner in crime, zij is nooit onzeker ter been. Ook aanwezig, Jan, Peter, Lucas, Ed, Paul, Rene, Harm enz en natuurlijk Hans.

Oja en Koen Polder werd ’s middags magistraal 1e bij sportklasse, moet ook worden opgenoemd in overal uitslagen, Hij reed paar ronden voor het einde weg met Caspar Hermans en vervolgens komt hij met ruime voorsprong alleen aan!

• De foto’s van de 40+ 50+ 60+ koers door Kristel Nijssen staan inmiddels online.
• De foto’s van de Sportklasse koers door Kristel Nijssen staan inmiddels online.