Grote Prijs Jan Elshout: een hele mooie wielerdag!
Zaterdag 16 mei was een speciale koersdag bij de WVA op Sloten. Het was de dag van Grote Prijs Jan Elshout. Helaas kon Jan er zelf niet meer bij zijn, maar aan de start voelden alle renners wel degelijk zijn aanwezigheid. Zijn schoonzus sprak voor het spektakel losbarstte enige mooie woorden en wenste ons een sportieve en veilige strijd toe.
De wedstrijd kende voor deze dag een grotere prijsverdeling toe, namelijk voor nieuwelingen/ dames, 60+, 50+, 40+ en elite/belofte/junioren. De 100 renners vertrokken voor een levendige en bij tijd en wijle harde koers. Ja een paar kleppers reden mee, o.a Brian Bulgac, Tim Veldt en z’n broer Mark (en een renner van team de Rijke), dus het tempo was soms extremitas.
Elite
Veertig +
Vijftig +
Zestig +
Nieuwelingen
DamesHoewel verschillende uitlooppogingen leken te slagen, werd het ‘gat’ steeds door enkele hardrijders dicht gepoeft. Na drie kwartier reed er toch een groep van vier man weg. Het waren uitsluitend witte nummers waaronder sprintkanon Marco Postma voor de WVA, tempobeul Koos Zut en Fred Pronk. Deze groep leek definitief weg want door het afsprinten van de verschillende categorieën stokte het tempo van het peloton regelmatig; dames Marit Plat, Birgitta Roos en Birgit Witte werden 1e, 2e en 3e. Bij de nieuwelingen: Friso van Diemen, Nadav Joosten en Armando van Bruggen en 2 ronden later bij de 60+: Karel Teeuwen (van kopaf de sprint gepakt, top hoor Karel) voor Pieter Bakker en Jan Heijninge.
Het rondenbord ging toen op 9 en dus nog 3 ronden voor de 50+; 2 van die 3 ronden gingen in een ziedend tempo, met als gevolg dat de kopgroep toch werd ingerekend. In de laatste ronde voor rood werd het ‘even’ rustig. Na afsprinten rood (1 Patrick Molenaars, 2 Rinus Cerfontain en 3 good old Jan de Nijs) kwam er toch een groepje renners weg, met twee zwarte nummers. Zo werden Frans van Winden en Gert Dijkstra werden eerste en tweede bij de 40+; Stan Nelissen sprintte voor de 3e plek . Hij dacht volgens mij zelfs even dat hij had gewonnen, gezien het triomfantelijk heffen van zijn armen.
De gebroeders Veldt, eerst profrenner Tim, wat later Mark met daar achter Robin Snoek wisten uit de greep van het peloton te blijven, een prestatie van formaat. Zij werden 1, 2 en 3 bij de witte nummers.
De prijsuitreiking was een feest op zich. Alle podiumplekken kregen een beker en bloemen. In de kantine werden voor de eerste 10 /15 nog enveloppen uitgedeeld met daarbij kussen van de ‘ronde-missen’. Uw verslaggever aanzag het schouwspel maar was compleet uitgeteld, maar hij werd echter aangenaam verrast toen de voorzitter van de WV Amsterdam zelve met een schaal vol leverworst langskwam! De dag kon niet meer stuk.
De foto’s die Duane van der Geld maakte staan op zijn site. Ze zijn heel erg de moeite van het kijken en bestellen waard!
