Oliebollencross op oudejaarsdag
Een architect die koffie zet, een wedstrijdleider die de richting kwijt is en een Roompotter met een zak oliebollen. De weersvoorspellingen waren niet gunstig, regen en in de middag kans op een zonnetje. Wat een mazzel dat het weer soms onvoorspelbaar is, blauwe luchten, de zon en 11 graden, kortom prachtig koersweer. Inschrijven tussen het juryhuis en de opslagcontainer bij Bart van Breemen, omkleden kon in de container en Frank Nederveen zorgde voor de koffie, Rob Bohte was op pad gestuurd voor de eindprijzen ( 9 zakken oliebollen) en Ed Bosse mocht voor wedstrijdleider en jury spelen. De organisatie stond als een huis!
De jeugd was er al vroeg bij. Om negen uur reden zij al in het rond om het parcours te verkennen, 18 renner/sters hadden zich ingeschreven, Bart had netjes de leeftijden genoteerd zodat de jonge en de oude jeugd apart geklasseerd konden worden. Se eerste drie van elke categorie mochten een zak oliebollen in ontvangst nemen. Bij de start even verwarring want in tegenstelling tot wat zij verwacht hadden werd de wedstrijd in tegengestelde richting verreden. De strijd was er niet minder om, Bij de jongste jeugd was het Viktor Kroesbergen die een sterke wedstrijd reed en de volle winst naar zich toe trok. Siem Smoorenberg pakte een verdienstelijke tweede plaats en Michiel Mouris geïnfecteerd met het wielrenbacil eindigde op de derde plaats. Zij mochten zich te goed doen aan de oliebollen.
Lange rijen voor de inschrijftafel van Bart, bij de volwassenen 72 deelnemers die op het scherpst van de snede wilden strijden om een zak oliebollen of was het voor de gemoedsrust omdat de calorieën de afgelopen en komende dagen in ruime mate infiltreerde in het rennerslijf te compenseren? En wat stond er aan de start? Mountainbikers, cyclocrossers, veteranen, amateurs, recreanten, dames, heren en een enkele prof! Ver boven de renners verheven op een keukentrap floot Ed de renners weg. Vanuit het vertrek vier man aan de leiding, Dylan Groenewegen, Owen Geleijn, Michael Breedt en Victor Broeks op eerbiedige afstand gevolgd door de rest. Na wat schermutselingen in de kopgroep was het Dylan die het hazenpad koos, iedereen was er van overtuigd dat hij er een one man show van zou gaan maken, maar Owen dacht daar anders over en kon met een uiterste krachtinspanning in de laatste ronde weer aan het wiel komen van Dylan. In de sprint moest Owen zijn meerdere erkennen in Dylan voorwaar geen schande om van een prof van de ploeg Roompot te verliezen, Michael Breedt werd keurig derde en Victor Broeks na alles gegeven te hebben een vierde plaats. De renners van de WVA waren in ruime aantallen aanwezig en hebben zich kranig geweerd tussen deze geweldenaren, chapeau!
Aanstaande zondag 3 januari de finale wedstrijd van de Amsterdamse cyclocross competitie bij Olympia, ook op sportpark Sloten maar ongetwijfeld worden de paaltjes en linten weer op een andere plek uitgezet, het blijft een verrassing!
