De gouden tip van Ed Bosse!

Clubkoers 15 april – Er was niet direct reden tot overdreven uitbundig juichen met slechts een derde plek bij zwart, maar aangezien ik met een uitgekiende sprint mijn directe opponent van die dag wist te verslaan, bal je toch even de bekende vuist – met een welgemeend ‘yes’ – in de lucht! Zo, die is binnen!

De deceptie is dan groot als je je prijzengeld gaat ophalen en blijkt dat je gewoon als vierde bent geëindigd. En dat op 0,002 seconde!! Ik herhaal: 2/duizendste van een seconde! Die tijd heb je verdomme 175 keer nodig om 1 keer met je ogen te kunnen knipperen! Een mengeling van teleurstelling, woede en ongeloof maakten zich van mij meester en het liefst had ik tegen Ed Bosse willen schreeuwen ‘hou die 3 euro maar lekker zelf’. Maar goed, wat kan Ed er helemaal aan doen!?

Onze secretaris Ed Bosse moet echter gevoeld hebben dat hij iets voor me moest betekenen en probeerde het leed te verzachten en knipoogde: “volgende keer je transponder verder naar voren plaatsen, Mark.” Dank Ed!

Ik droop af, maar de woorden van de routinier bleven me bezighouden! Op weg naar huis zag ik inderdaad dat mijn transponder niet helemaal onderaan (en dus vooraan) mijn vork zat. Had Ed dat allang gezien soms? Hoeveel anderen wisten eigenlijk dat ik mijn materiaal niet op orde had? En maakten ze daar steeds handig gebruik van? Werd er misschien zelfs een beetje lacherig gedaan in het peloton? Ik twijfelde opeens aan alles!

Volgende keer je transponder verder naar voren plaatsen Mark. Ahaa, bingo! Op een van de foto’s is te zien dat Erik en ik nagenoeg gelijktijdig over de streep komen. Maar belangrijker: ook is overduidelijk te zien dat de bezetter van de derde plek zijn transponder optimaal op zijn vork heeft geplaatst.

Thuisgekomen ging ik direct naarstig op zoek naar foto’s van mijn opponent (laten we hem Erik noemen), of eigenlijk: naar de transponder van Erik. Niet te vinden natuurlijk, totdat de foto’s van Duane van der Geld online kwamen. Ahaa, bingo! Op een van de foto’s is te zien dat Erik en ik nagenoeg gelijktijdig over de streep komen. Maar belangrijker: ook is overduidelijk te zien dat de bezetter van de derde plek zijn transponder optimaal op zijn vork heeft geplaatst. Bastard! Talloze vragen schoten nu door mijn hoofd: waarom wist Erik wél hoe je een transponder op een vork moest plaatsen? Had Ed hier wellicht een rol in gehad? Wat zou de optimale plaatsing van mijn transponder dan helemaal hebben opgeleverd? Een derde plek misschien? 4 euro aan bier, in plaats van 3 euro aan hoongelach? Ik moest snel aan de bak!

0,12 centimeter voorsprong

Welnu… mijn transponder blijkt dus 2,9 cm naar voren geplaatst te kunnen worden. ‘Nou nou, moet je het daar echt van hebben?’, hoor ik de kritische lezers onder u denken. Ja! Daar moet ik het van hebben! En u ook, als u deze sport enigszins serieus neemt! En wel hierom. In het volgende rekenvoorbeeld ga ik er vanuit dat de sprint met 50km/uur werd afgelegd. De snelle rekenaars onder u weten nu dat dat zich vertaalt naar een sprintsnelheid van 1,39cm/ milliseconde, oftewel 2,78 centimeter in 2 milliseconde. Wat weer betekent dat als ik mijn transponder optimaal op de vork had zitten, deze met 0,12 centimeter voorsprong over de streep was gekomen ten opzichte van de transponder van Erik! Dan was een derde plek mij (terecht) toegekomen en dan hadden we al dit gezeur ook niet gehad. Hoe nu verder? Wel, ik heb mijn lesje geleerd en mijn transponder zit nu vanzelfsprekend op en top gemonteerd! En ik neem aan dat geen enkele lezer meer naar Sloten durft te komen met een knullig gemonteerde variant. (We kunnen nu dus direct zien wie de blogposts niet leest)! Verder ga ik er vanuit dat de jury mijn rekenkundig bewijs serieus neemt en de uitslagen corrigeert naar de enige rechtmatige uitslag.

Die ene euro wil ik dan wel gewoon laten zitten. Die is dan voor Ed!