Cyclocross 15 november: koeien, storm en regen!

Door reporter Ed Bosse

Cyclocross 15 november: koeien, storm en regen!

Storm, regen, koeien en een uitdagend parcours, alle ingrediënten voor een mooie cyclocross! Hoezo koeien? Het zit namelijk zo, inschrijven voor de cross in het Twiske doen wij zins jaar en dag op het erf van een boerderij, geen douches of kleedkamers, gewoon nummertje doorgeven € 3,- betalen en hobbelen maar en dit allemaal onder het toeziend oog van de koeien in de stal, herkauwend met een nieuwsgierige blik en afvragend wat al deze snoeshanen op het erf komen doen.

Ondanks het mindere weer toch weer veel renners aan de start. De mannen en vrouwen van de Trappist hadden weer hun best gedaan en een mooi en technisch parcours uitgezet, geholpen door de weersomstandigheden hier en daar glad maar over het algemeen goed te doen.

De start, wat een pak stond er weer bij de 40+. het ritueel begint met het opnoemen van de mannen die vooraan in het klassement staan, zij mogen zich als eerste bij de startlijn opstellen. Als de eerste twintig zijn opgenoemd mag de rest aansluiten (daar hoor ik bij). Ik sta deze keer helemaal achteraan, als het fluitsignaal klinkt wordt de horde losgelaten, de eerste honderd meter is vrij breed dit geeft mij de kans om een aantal renners te passeren bij de eerste lastige bocht gaat mijn voorganger onderuit ik kan hem net ontwijken achter mij een gevloek en getier van renners die door deze actie opgehouden worden. Het veld is gelijk langgerekt terwijl er voldoende mogelijkheden zijn om te passeren, dit geeft aan dat de snelheid van kiet af aan hoog lag.

Na het brede stuk gaat het over op een smal paadje waar passeren bijna niet mogelijk is door enerzijds de gladheid en de vele bochten een technisch stuk waar de boomstronken rijkelijk aanwezig zijn en voor een aantal renners de nodige problemen opleverde. Bos uit naar de trap fiets schouderen en te voet de trap op, daarna weer door het bos en vervolgens een afdaling met wat bochten, omhoog en weer omlaag en dat een paar keer in de eerste twee ronden kon ik nog fietsend boven komen maar daarna gaat de vermoeidheid toeslaan en wordt het lopen.

Een zandafdaling gevolg door een 180 gradenbocht was lastig goed aansnijden en niet te hoge snelheid dan kon je op de fiets blijven zitten. Daarna een lastig stuk waar de wind vrij spel had een klein pest heuveltje zorgde voor wat oponthoud als een renner daar dwars kwam te staan. Vervolgens een lastige klim op het pielverzet en dan het technische stuk met twee moeilijke afdalingen en klimmen waar velen moesten lopen kwam ik steeds fietsend boven. Uit het bos weer naar de finishlijn. Dit was de eerste cross dat ik niet op een ronde ben gezet door de koplopers.

Ondanks het slechte weer genoten van de course. Volgende week bij DTS, dat wordt weer modderploegen, denk dat ik mijn ATB ook meeneem als reservefiets vorig jaar heb ik moeten stoppen en alle bagger en riet van mijn fiets moeten halen want de wielen waren totaal geblokkeerd. Nu lekker op de bank en misschien komt er nog een cyclocross op de TV, hoop dat ik mijn ogen open kan houden. tot volgende week!